Pre 26 godina, na današnji dan, započela je bitka za Košare koja se obeležava kao jedan od simbola herojstva srpske vojske tokom NATO bombardovanja 1999. godine. Borbe na jugoslovensko-albanskoj granici trajale su 67 dana, a u odbrani je poginulo 108 pripadnika tadašnje Vojske Jugoslavije.
Napad je započeo na najtužniji hrišćanski praznik Veliki petak u ranim jutarnjim satima 9. aprila, a oružje je utihnulo tek nekoliko meseci kasnije, 14. juna potpisivanjem Vojno-tehničkog sporazuma u Kumanovu između NATO-a i predstavnika SRJ.
Predsednik Udruženja veterana 53. graničnog bataljona i ratni komandant ove jedinice Duško Šljivančanin ističe za Kosovo onlajn da sećanje na herojstvo svih pripadnika vojske ne blede ni 26 godina kasnije i da je dužnost preživelih da ne prepuštaju zaboravu ovu i mnoge druge bitke, kao i sve pale saborce.
Naglašava da su najteže borbe na Košarama vođene u prva tri dana i da su graničari, mahom vojnici na redovnom odsluženju vojnog roka, protiv sebe imali desetostruko jačeg neprijatelja čiju okosnicu je činila bivša OVK, a učestvovali su i “psi rata”, regularne snage Albanije i vazdušne snage NATO-a.
Naglašava da je napad na karaulu Košare bio prvi pokušaj kopnene invazije koji je imao dva cilja.
– Prvo da se formira koridor radi ubacivanja naoružanja i opreme terorista na pravcu albanska karaula Padež, naša karaula Košare, selo Batuša, selo Junik, Juničko Polje, Dečani i dalje prema Drenici. Drugi cilj i možda najvažniji jeste da se takozvana teroristička OVK međunarodnoj i svetskoj javnosti prikaže kao relevantan vojni faktor sposoban da samostalno izvodi borbena dejstva – kaže Šljivančanin.
Objašnjava da su najteži – “prvi udar” primili vojnici na karaulama Košare i Morina iz sastava prve granične čete 53. graničnog bataljona.
– Odlukom komandanta sa isturenog komandnog mesta Prištinskog korpusa u Đakovici u borbu su uvedene u tom momentu raspoložive snage i to borbena grupa sastava 5. bataljona vojne policije, tri borbena oklopna vozila iz sastava 52. artiljerijsko raketne brigade iz sela Batuša koje se nalazila na dubinskom obezbeđenju državne granice, vod za intervenciju iz sastava 53. graničnog bataljona kojim je komandovao legendarni potporučnik Predrag Leovac i odeljenje minobacača 60mm sa karaule general Pavle Ilić – kaže Šljivančanin.
Dodaje da su se najžešće borbe razvile 11. aprila, na pravoslavni Uskrs.
– Najteži i najkrvaviji dan za pripadnike bataljona bio je naš najsvetliji i najradosniji hrišćanski praznik Vaskrs. Tog dana carstvu nebeskome priklonilo se osam pripadnika 53. graničnog bataljona i ispostaviće se da su ta prva tri dana bila odlučujuća u odbrani državne granice – ističe Šljivančanin.
Na ovaj način, precizira, pripadnici 53. graničnog bataljona sa ojačanjima su zaustavili agresora na državnoj granici naneli mu gubitke i stvorili uslove za uvođenje u borbu 2. bataljona iz sastava 125.motorizovane brigade a kasnije i delova 63. padobranske brigade, delova 72. specijalne brigade i 52. bataljona vojne policije.
Bitka u reonu karaule Košare završena je 14. juna nakon potpisivanja Kumanovskog sporazuma.
– Tokom ove bitke život na oltar otadžbini položilo 108 pripadnika tadašnje Vojske Jugoslavije i to iz 53. graničnog bataljona, 52. artiljerijsko-raketne brigade , 125. motorizovane brigade , 5. bataljona vojne policije , 63. padobranske i 72. specijalne brigade – navodi Šljivančanin.
Ocenjuje da je pre 26 godina završen samo oružani oblik agresije na Srbiju.
– Završetkom bitke u reonu karaule Košare završena je oružana ali ne i drugi oblici agresije na Srbiju koji i danas traju – naglasio je Šljivančanin.
Komentari (0)