U susret prazniku Svetog oca Vasilija, čudotvorca tvrdoškog, ostroškog, mrkonjićkog i zavalskog, velikog arhijereja Crkve Hristove u Hercegovini i vaseljenskog čudotvorca, otvoren je grob Svetiteljeve majke Ane – Anastasije, te je obavljen čin obretenja njenih moštiju.
Kosti svetiteljeve majke su smeštene u drveni kivot i biće svečano iznešene na liturgijsko svenarodno poklonjenje na praznik Sv.Vasilija ostroškog i tvrdoškog, 12. maja u manastirskoj Crkvi.
Nakon odslužene Liturgije, a potom i kratkog pomena na grobu blažene Ane-Anastasije, 8. maja otkopan je grob, na kome je postojeći nadgrobni spomenik postavljen 1966. godine i osvećen od tadašnjeg nadležnog Arhijereja, Mitropolita Vladislava.
Skidanje prvog sloja zemlje otkriva kosti koje po svemu sudeći pripadaju nekolicini različitih ljudi (dve lobanje, nešto dečijih i veći broj kostiju odraslih ljudi, kako muških tako i ženskih). Među ovim kostima nalazi se i austrougarski novčić iz 1900. godine, što ukazuje na to da su kosti novijeg datuma, očigledno naknadno položene preko već postojećeg groba, piše na sajtu Eparhije zahumsko-hercegovačke i primorske.
Dalje kopanje ubrzo otkriva prelepi, veoma stari spomenik od klesanog kamena iz jednog komada, sa duborezanim krstom sa obe strane. Nastavak kopanja, na dubini od oko jednog metra i dvadeset santimetara, tačno ispred pomenutog klesanog kamenog spomenika otkriva tanke nadgrobne ploče koje oivičavaju i nadkrivaju još jedan grob.
Pažljivo uklanjanje ploča, uz stručni nadzor, najzad otkriva čitav, neobično dobro očuvan ženski skelet, u pravilnom anatomskom položaju, ruku skrštenih na grudima i divne, zlatno-žute boje. Uz pojanje prigodnih bogoslužbenih pesama i vaskršnjih tropara, prisutni pažljivo, deo po deo, vade kosti i polažu ih na belo platno. Nakon što su sve kosti izvađene, u svečanoj litiji bivaju prenesene od groblja do manastirskog hrama Svetog Vasilija (udaljenog par stotina metara) gde se, opet uz stručni nadzor arheologa i lekara, pristupa njihovom detaljnijem čišćenju, pranju u mlakoj vodi i pripremanju za naknadno pranje u belom vinu, premazivanje maslinovim i ružinim uljem i konačno polaganje u kivot u kome će biti pohranjene.
Sutradan, devetog maja, u manastirskom hramu Svetog Vasilija opet je služena Liturgija. Nakon što je obavljeno sve navedeno, kosti su smeštene u drveni kivot (dar ostroškog bratstva) i biće svečano iznešene na liturgijsko svenarodno poklonjenje na praznik Sv.Vasilija ostroškog i tvrdoškog, 12. maja u manastirskoj Crkvi.
Komentari (0)