Emir Kusturica je jedna od najpoznatijih svetskih ličnosti koja potiče sa našeg regiona. Kada je u pitanju Emir Kusturica, biografija ovog reditelja govori o velikim velikim uspesima u svetu filma, a takođe i o kontroverzama koje prate svakog umetnika svetskog kalibra. On je danas jedan od najboljih reditelja na prostorima bivše Jugoslavije, sarađivao je sa brojnim svetski poznatim ličnostima i ambasador je UNICEF-a.
Već skoro tri decenije je u braku sa suprugom Majom, sa kojom ima dvoje dece, sina Stribora i ćerku Dunju. Ipak, ništa mu nije došlo preko noći i za svoj uspeh morao je dosta da se pomuči.
Instalirajte našu iOS ili Android aplikaciju – Objektiv.rs
Remek-delo na velikom platnu: Kusturica snima film “Na Drini ćuprija”
Detinjstvo i obrazovanje Emira Kusturice
Rođen je 24. novembra 1954. godine u Sarajevu. Roditelji Emira Kusturice su pripadali radničkoj klasi. Otac mu je bio novinar, a majka sekretarica u sudu, a bio je jedino dete u porodici sekularnih muslimanskih Srba. Sa 17 godina dobio je prvu manju ulogu u filmu “Valter brani Sarajevo”, zahvaljujući tome što je njegov otac poznavao reisera Hajrudina Šibu Krvavca. Osnovnu i srednju školu je završio u Sarajevu, a diplomirao na Filmskoj akademiji u Pragu.
Kod Emira Kusturice biografija kreće naglim usponom kada je tokom studija režirao dva kratka filma: “Jedan deo istine” i “Jesen”, dok mu je film “Gernika”, rađen prema noveli Antonija Isakovića, pobedio a Festivalu studentskog filma u Karlovim Varima. Nakon diplomiranja, počeo je da radi na Televiziji Sarajevo i snimao je kratke filmove na prostorima bivše Jugoslavije.
Kršten je 6. maja 2015. godine u pravoslavnom manastiru Savina u blizini Herceg Novog i uzeo je ime Nemanja. Rođenjem ima državljanstvo Bosne i Hercegovine, a pored toga ima državljanstva Srbije i Francuske. U intervjuu za jednu bosansku televiziju rekao je 2009. godine da je, gledajući knjige, ustanovio da je njegova porodica zapravo bila srpska, te “da mu je važno kad umre da se zna ko je bio”.
Filmska karijera i nagrade Emira Kusturice
Njegov prvi film, “Nevjeste dolaze” najpre je izazvao brojne kontroverze, a zatim je i zabranjen zbog “eksplicitnog bavljenja s*****lnim tabuima”. Ipak, već sa narednim filmom, “Bife Titanik”. osvojio je nagradu za režiju na nacionalnom Televizijskom festivalu u Portorožu. Taj film zasnovan je na priči nobelovca Ive Andrića.
Svojim prvim dugometražnim filmom, “Sećaš li se Doli Bel”, oduševio je i publiku i kritiku. Za taj film nagrađen je Srebrnim lavom na Filmskom festivalu u Veneciji, za najbolji debitantski film, kao i brojnim drugim nagradama na Festivalu jugoslovenskog igranog filma u Puli 1981. godine. Glavne uloge u filmu tumačili su: Slavko Štimac, Ljiljana Blagojević, Slobodan Aligrudić, Mira Banjac i drugi, a scenarista je bio Abdulah Siran.
Sledeći Kusturičin film, “Otac na službenom putu”, iz 1985. godine, doneo mu je Zlatnu palmu na Filmskom festivalu u Kanu, kao i nominaciju za Oskara za najbolji film koji nije sa engleskog govornog područja, a za njega je dobio i još pet nagrada na jugoslovenskim festivalima. Scenario je, takođe, potpisao Sidran, a glavne uloge su dobili: Mirjana Karanović, Predrag Miki Manojlović, Moreno de Bartoli, Mira Furlan i Mustafa Nadarević.
Filmove “Sećaš li se Doli Bel” i “Otac na službenom putu”, Kusturica je priredio i za pozorište.
U Makedoniji je snimio i popularni film “Dom za vešanje”, za koji je nagrađen na Filmskom festivalu u Kanu, a dobio je i specijalnu nagradu “Roberto Roselini”. Pred kraj snimanja ovog filma, počeo je da radi na Univerzitetu “Kolumbija” u SAD-u i tamo je i završeno snimanje filma.
Prvi film na engleskom jeziku snimio je 1993. godine. U pitanju je “Arizona Dream”, u kom su glavne uloge imali Džoni Dep, Fej Danavej i Džeri Luis. Za ovaj film Kusturica je dobio Srebrnog medveda i posebnu nagradu žirija na Filmskom festivalu u Berlinu, a iste godine je postao i član žirija na Filmskom festivalu u Kanu.
Drugu Zlatnu palmu doneo mu je film “Podzemlje”, koji je sniman 1995. godine. U pitanju je crna komedija bazirana na scenariju Dušana Kovačevića, a glavne uloge imali su: Lazar Ristovski, Miki Manojlović, Slavko Štimac, Mirjana Joković, Srđan i Bora Todorović i drugi.
Još jedan izuzetno popularan film ovog režisera jeste “Crna mačka, beli mačor”. Nastao 1998. godine, ovaj film prati život romske porodice, a glavne uloge poverene su: Branki Katić, Srđanu Todoroviću, Bajramu Severdžanu… Ovaj film dobio je nagradu za najbolji scenario na Festivalu filmskog scenarija u Vrnjačkoj Banji. Pored toga je dobio i Srebrnog Lava za najbolju režiju, na Venecijanskom filmskom festivalu. Muziku za film je radio njegov orkestar “No Smoking Orchestra”, o kome je snimio i dokumentarni film 2001. godine.
Drama „Život je čudo“ u kojoj glavne uloge tumače Slavko Štimac i Nataša Šolak objavljena je 2004. godine. Film je osvojio filmsku nagradu francuskog nacionalnog obrazovnog sistema, prvu nagradu Međunarodnog filmskog festivala Valjadolidu, te nagradu „Cezar“ za najbolji film u Evropskoj uniji. Nominovan je za nagrade Zlatni šiljak i Zlatna palma.
Kusturica u Moskvi: Parada pobede je mesto stvarnog ponosa (VIDEO)
Naredne godine ponovo je izabran za člana žirija na Kanskom filmskom festivalu, kada je predstavio i svoj novi film “Zavet”.
U Italiji je 2007. godine snimio i dokumentarni film “Maradona” o slavnom argentinskom fudbaleru, Dijegu Armandu Maradoni. Biografija Emira Kusturice o Maradoni je privukla pažnju, naročito u Argentini.
Za potrebe snimanja filma “Život je čudo” izgradio je čitavo selo Drvengrad u kome je nakon toga pokrenuo Filmski festival “Kustendorf” koji su do sada posetile mnoge svetske zvezde.
2009. godine najavio je i da planira snimanje filmske opere po romanu “Na Drini ćuprija”.
Veliku pažnju privukao je i gilmom “Na mlečnom putu”, premijerno prikazanom na 73. Međunarodnom filmskom festivalu u Veneciji, 2016. godine. Pored samog Kusturice u filmu glume i Sloboda Mićalović i slavna Monika Beluči.
Emir Kusturica – Stil
Kusturica je vremenom izgradio vrlo prepoznatljiv stil u pravljenju filmova. Oni obiluju brojnim nadrealističkim momentima, a česte su scene venčanja, igranja fudbala i vešanja. Pored toga, u njegovim filmovima često centralnu figuru igraju Romi, a neretko se javlja i pojava filma u filmu.
Muzička karijera Emira Kusturice
Emir Kusturica je od 1986. do 1988. godine svirao bas-gitaru u sarajevskoj grupi Zabranjeno pušenje. Nakod raspada Jugoslavije, raspala se i grupa, a Nele Karajlić i violinista Dejan Sparavalo osnovali su novu grupu, a kada im se Kusturica pridružio dali su joj naziv “Emir Kusturica and No Smoking Orchestra”. Ovaj bend komponovao je muziku za mnoge Kusturičine filmove.
Književna karijera Emira Kusturice
++++Foto: E- Stock/ Miloš RafailovićU oktobru 2010. godine Kusturica je objavio knjigu pod nazivom “Smrt je neprovjerena glasina“, a svih 20.000 primeraka knjige rasprodato je u rekordnom roku. U proleće naredne godine izdavač je saopštio da je Emirova knjiga prodata u rekordnih 114.000 primeraka, a prevedena je i na italijanski, francuski, bugarski, nemački, rumunski, mađarski i grčki jezik.
U aprilu 2013. godine objavljuje i knjigu “Sto jada” koja je do sada prevedena na francuski jezik.
Drugi projekti Emira Kusturice
Pored Drvengrada koji je sagradio za potrebe snimanja filma “Život je čudo”, Kusturica ima još sličnih projekata. Tako možemo videti da se Biografija Emira Kusturice ne bazira samo na snimanju filmova, već i na kulturnom uzdizanju čitave nacije.
Jedan od njih je Andrićgrad, poznatiji kao Kamengrad. On se nalazi u blizini Višegrada u Republici Srpskoj, a veći deo projekta završen je 2014. godine. Kako se Andrićrad nalazi na ušću Drine i Rzava, Kusturica planira tu da postavi set za snimanje filma baziranog na romanu “Na Drini ćuprija”.
U okviru ovog kompleksa nalaze se spomenici Ivi Andriću i Petru II Petroviću Njegošu.
“Dom za vešanje”, jedan od najuspešnijih filmova ovog reditelja, dobio je i pozorišnu, pank operu. Opera je bazirana na priči Gorana Mihića, muziku i tekstove su radili Nele Karajlić, Dejan Sparavalo i Stribor Kusturica, a premijerno je izvedena 2007. godine u pariskoj operi “Bastilja”.
Domaća publika imala je priliku da ovu operu pogleda 2010. godine u Sava Centru, kada su glavne uloge tumačili Milica Todorović i Stevan Anđelković. Opera je imala premijeru u mnogim evropskim gradovima, a nakon Srbije, nastupili su i u Italiji i Španiji. Kao što možemo videti, kada je u pitanju Emir Kusturica, biografija ovog režisera ima dosta drame, truda, ali i svetskog uspesa čime će ostati zapamćen narednim generacijama.
B.K.
Izvor: Objektiv.rs
-
Trenutno nema komentara. Budite prvi koji će komentarisati!
Komentari (0)